MRSA is een afkorting van Meticilline-resistente Staphylococcus aureus. Deze bacterie is een variant van Staphylococcus aureus die ongevoelig is geworden voor meerdere gebruikelijke antibiotica. Met andere woorden, de bacterie is resistent.
Is MRSA gevaarlijk?
‘Gewone’ Staphylococcus aureus is een vaak voorkomende bacterie. Gemiddeld 30% van de bevolking draagt deze regelmatig in de neus en op de huid. Dit geeft geen enkel verschijnsel. Bij mensen met een sterk verminderde weerstand kan de bacterie infecties veroorzaken, wat kan leiden tot een zweer maar ook tot bloedvergiftiging of longontsteking. Normaal wordt de infectie dan behandeld met antibiotica. Echter als een bacterie ongevoelig is voor veel antibiotica (zoals dit bij MRSA het geval is) wordt de behandeling iets lastiger.
Omdat bijna alle patiënten die in een ziekenhuis liggen een verminderde weerstand hebben, willen we deze bacterie buiten de muren van het ziekenhuis houden.
Kan ik een MRSA-besmetting oplopen?
In Nederland komt MRSA heel weinig voor. In de andere landen, ook in Europa, komt MRSA veel vaker voor en hebben ziekenhuizen veel last van MRSA. De kans is daarom groter dat u MRSA oploopt als u in een buitenlands ziekenhuis bent geweest. In Nederland wordt MRSA steeds vaker aangetroffen op boerenbedrijven met een intensieve veehouderij. Dit omdat de veehouders veel antibiotica gebruiken voor de dieren.
Welke maatregelen worden getroffen?
In het ziekenhuis bevinden zich veel patiënten dicht bij elkaar, wat de kans op het verspreiden van bacteriën vergroot. Daarnaast hebben de zieke mensen een verminderde weerstand waardoor ze veel vatbaarder zijn voor de infecties. Tijdens een opname of een behandeling worden extra maatregelen getroffen om mogelijke verspreiding van MRSA tegen te gaan. Medewerkers dragen beschermende kleding. Indien u een MRSA-drager bent of verdacht bent op MRSA-dragerschap, ligt u tijdens een opname alleen op een kamer.
Hoe wordt gecontroleerd of ik MRSA heb?
Vooraf aan uw opname of behandeling worden u enkele vragen gesteld om te bepalen of u een verhoogd risico op MRSA-besmetting heeft gelopen. Indien dit het geval is wordt gecontroleerd of u inderdaad de MRSA-bacterie heeft.
Om dit te beoordelen worden er bij u kweken afgenomen van de neus, keel, het perineum (huid rond de anus) en eventuele wonden. In sommige gevallen is ook een kweek van urine of sputum noodzakelijk. Het afnemen van de kweken is niet pijnlijk.
Na ongeveer vijf dagen is bekend of u wel of geen MRSA bij u draagt. Als u MRSA-drager bent, wordt u hierover geïnformeerd door uw behandeld arts. Als blijkt dat u geen MRSA-drager bent, krijgt u geen bericht. Indien er behandeling voor MRSA noodzakelijk is, zal de arts dit met u bespreken.
